((اگر کسی هم ته جهنم باشد، با این امامانی که من می بینم، آخر سر او را بیرون می آورند وکسی را آنجا باقی نمی گذارند. دیدی امام حسین (ع) چگونه فریاد می زد؟ هل من ناصر ینصرنی

آیا کسی دیگری هست که برای بهشت بردن افراداین جور ندا برآورد؟روز عاشورا تکیه به نیزه غریبی زد و صدا بلند کرد آیا کسی هست تا مرا یاری کند؟ این به آن خاطر بود که می خواست خلق را هدایت کند.))                             از سخنان عارف دلسوخته مرحوم میزرا اسماعیل دولابی (ره)

اما مسئله مهم اینجا است که اصلا ما صدای هل من ناصر امام را می شنویم یا نه ؟ یعنی گوش ما اجازه شنیدن صدای مظلومی چون امام حسین را دارد؟ اگر ما در کربلای سال 61 هجری بودیم چه می کردیم ؟ آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده ایم ؟ عده ای در مقابل امام ، عده ای در حمایت از امام و گروهی بی تفاوت و تنها نظاره گر واقعه ؟ من وشما جزء کدام گروه هستیم؟!!!!