السلام علیک یا اباالحسن و یا امیرالمومنین و رحمه الله و برکاته
سلام - نمی دونم چی شد که بعد از چند ماه دوباره دلم هوای نوشتن کرد و مجبورم کرد تا یه سری به جمع دوستان قدیمی بزنم ! شاید هم دلیلش ایجاد حال و هوای ماه رجب و رسیدن این ماه پر برکت باشه، خلاصه دلم بدجوری هوایی شده ، هوای کربلا ، نجف ، مدینه ، هوایی کعبه ، روبروی ناودون طلا نشستن و بدون هیچ واسطه ای با خدا صحبت کردن و راز و نیاز و مناجات و ... هوای ایوان طلای نجف که هیچ جای دنیا به آدم مثل اونجا پر و بال نمیده و آدم هیچ جای دیگری اینقدر احساس راحتی و نزدیکی به صاحب خونه رو نداره .هوای ایستادن پشت اون پنجره ها و نگاه کردن به اون قبور با عظمت خاکی . هوای پائین پا که وقتی خوب گوش می کنی هنوز صدای ولدی امام بگوش می رسه. یا شاید هوای اون صحن وسرای با صفا که دل آدم برای هرجا تنگ میشه وقتی به اون سقاخونه اش می رسی و به اون نقاره خونه نگاه می کنی تمام غم های دنیا از دلت بیرون میره.
خدا یا ما را از رجبیون قرار بده_ یاحق